臺北落雨天
《臺北落雨天》Tâi-pak Lo̍h-hōo-thinn
詹雅雯Tsiam Ngá-bûn
——————————————
一暝過了後
tsi̍t-mî kuè liáu-āu
欲離開
beh lī-khui
再會啦
tsài-huē–lah
臺北的情人
Tâi-pak ê tsîng-jîn
暗淡的霓虹燈閃爍
àm-tām ê nê-hông-ting siám-sih
照著你我稀微
tsiò tio̍h lí guá hi-bî
冷冷的暗風
líng-líng ê àm-hong
吹過來你頭毛的芳味
tshue kuè-lâi lí thâu-mn̂g ê phang-bī
安慰家己
an-uì kā-tī
離別是咱相逢的開始
lî-pia̍t sī lán siong-hông ê khai-sí
綿綿的情
mî-mî ê tsîng
毛毛雨水
mn̂g-mn̂g hōo-tsuí
接近離開
tsiap-kīn lī-khui
心愈傷悲
sim jú siong-pi
過路人跤步
kuè lōo lâng kha-pōo
來來去去
lâi-lâi-khì-khì
臺北落雨的暗暝
Tâi-pak lo̍h-hōo ê àm-mî
あめあめ落袂離
ame ame lo̍h buē-lī
淋澹你我的心空虛
lâm tâm lí guá ê sim khang-hi
盈暗的臺北暗暝
îng-àm ê Tâi-pak àm-mî
底當時再相見
tī-tang-sî tsài sann-kìnn
