流浪他鄉的人
《流浪他鄉的人》Liû-lōng Thann-hiong ê Lâng
洪榮宏Âng Îng-hông
——————————————
離開心愛的
lī-khui sim-ài–ê
彼一工的我
hit tsi̍t-kang ê guá
一粒心像錘
tsi̍t-lia̍p sim tshiūnn thuî
千斤重
tshian-kin tāng
雨綿綿
hōo mî-mî
夜濛濛
iā bông-bông
跤浮浮
kha phû-phû
頭楞楞
thâu gông-gông
頭一擺失魂揣無路
thâu-tsi̍t-pái sit-hûn tshē-bô lōo
情歌愈聽
tsîng-kua jú thiann
心愈來愈艱苦
sim jú-lâi-jú kan-khóo
一通電話
tsi̍t-thong tiān-uē
嘛等攏無
mā tán lóng bô
提袂起
the̍h buē-khí
放袂落
pàng buē-lo̍h
進無步
tsìn bô-pōo
退無路
thuè bô-lōo
敢講咱
kám-kóng lán
無法度閣參詳
bô-huat-tōo koh tsham-siông
愛流浪他鄉
ài liû-lōng thann-hiong
他鄉心茫茫
thann-hiong sim bông-bông
後悔咱的愛
hiō-hué lán ê ài
怎樣無看顧
tsuánn-iūnn bô khuànn-kòo
愛流浪他鄉
ài liû-lōng thann-hiong
他鄉有苦衷
thann-hiong ū khóo-thiong
是我無細膩
sī guá bô sè-jī
才予咱的愛
tsiah hōo lán ê ài
去流浪
khì liû-lōng
—
愛若踏錯
ài nā ta̍h tshò
愛若糊塗
ài nā hôo-tôo
愛流浪的人
ài liû-lōng ê lâng
上蓋戇
siōng-kài gōng
上蓋戇
siōng-kài gōng
