風景
《風景》Hong-kíng
李婭莎Lí À-so
——————————————
春夏秋冬
tshun-hā tshiu-tang
親像歲月的明信片
tshin-tshiūnn suè-gua̍t ê bîng-sìn-phìnn
毋管覕佇咧佗位
m̄-kuán bih tī-leh tó-uī
攏會收著伊的心意
lóng ē siu-tio̍h i ê sim-ì
離合悲歡
lî-ha̍p pi-huan
親像性命的一齣戲
tshin-tshiūnn sìnn-miā ê tsi̍t-tshut hì
毋管藏佇咧佗位
m̄-kuán tshàng tī-leh tó-uī
咱攏是主角咧搬劇情
lán lóng-sī tsú-kak teh puann kio̍k-tsîng
目睭拍開
ba̍k-tsiu phah-khui
才看著
tsiah khuànn-tio̍h
世界有偌大
sè-kài ū guā tuā
耳仔拍開
hīnn-á phah-khui
才聽著
tsiah thiann-tio̍h
人生有偌闊
jîn-sing ū guā khuah
胸坎拍開
hing-khám phah-khui
才體會
tsiah thé-huē
包容有偌價值
pau-iông ū guā kè-ta̍t
雙手拍開
siang-tshiú phah-khui
才了解
tsiah liáu-kái
溫暖按怎來傳予別人
un-luán án-tsuánn lâi thuân hōo pa̍t-lâng
我是啥人的風景
guá sī siánn-lâng ê hong-kíng
啥人是我的風湧
siánn-lâng sī guá ê hong-íng
有緣的人
ū-iân ê lâng
才會留跤印
tsiah ē lâu kha-ìn
無論伊送的禮
bô-lūn i sàng ê lé
是傷悲抑是歡喜
sī siong-pi ia̍h-sī huann-hí
你是啥人的風景
lí sī siánn-lâng ê hong-kíng
啥人是你的風湧
siánn-lâng sī lí ê hong-íng
好額散赤
hó-gia̍h sàn-tshiah
攏總是一時
lóng-tsóng sī tsi̍t-sî
用心過日子
iōng-sim kuè ji̍t-tsí
就會知影
tiō ē tsai-iánn
幸福有偌媠
hīng-hok ū guā suí
—
人生是一場
jîn-sing sī tsi̍t-tiûnn
遙遠的旅行
iâu-uán ê lú-hîng
若無拄著大風大湧
nā bô tú-tio̍h tuā-hong tuā-íng
哪會體會
ná ē thé-huē
上深的感情
siōng tshim ê kám-tsîng
哪會畫出
ná ē uē tshut
上媠的風景
siōng suí ê hong-kíng
啊~我是啥人的風景
ah~ guá sī siánn-lâng ê hong-kíng
啥人是我的風湧
siánn-lâng sī guá ê hong-íng
有緣的人
ū-iân ê lâng
才會留跤印
tsiah ē lâu kha-ìn
無論伊送的禮
bô-lūn i sàng ê lé
是傷悲抑是歡喜
sī siong-pi ia̍h-sī huann-hí
你是啥人的風景
lí sī siánn-lâng ê hong-kíng
啥人是你的風湧
siánn-lâng sī lí ê hong-íng
好額散赤
hó-gia̍h sàn-tshiah
攏總是一時
lóng-tsóng sī tsi̍t-sî
用心過日子
iōng-sim kuè ji̍t-tsí
就會知影
tiō ē tsai-iánn
幸福有偌媠
hīng-hok ū guā suí
每一款的遭遇啊
muí tsi̍t-khuán ê tso-gū–ah
每一款的遭遇啊
muí tsi̍t-khuán ê tso-gū–ah
越頭時攏是
ua̍t-thâu sî lóng sī
人生美麗的風景
rénshēn měilì de fēngjǐng
