一个人嘛真快樂
《一个人嘛真快樂》Tsi̍t-ê-lang Mā Tsin Khuài-lo̍k
張文綺Tiunn Bûn-khí
——————————————
人講委屈的愛
lâng kóng uí-khut ê ài
是糊塗
sī hôo-tôo
勉強的感情
bián-kióng ê kám-tsîng
是錯誤
sī tshò-gōo
海海的人生啊
hái-hái ê jîn-sing–ah
這條路
tsit tiâu lōo
何必愛甲遮爾深
hô-pit ài kah tsiah-nī tshim
遮爾痛苦
tsiah-nī thòng-khóo
人講無緣的愛
lâng kóng bô-iân ê ài
袂幸福
buē hīng-hok
勉強的人
bián-kióng ê lâng
袂快樂
buē khuài-lo̍k
海海的人生啊
hái-hái ê jîn-sing–ah
這條路
tsit tiâu lōo
毋免對人欣羨佮怨妒
m̄-bián tuì lâng him-siān kah uàn-tòo
一个人嘛真快樂
tsi̍t-ê-lang mā tsin khuài-lo̍k
天地攏是阮的床鋪
thinn-tē lóng-sī gún ê tshn̂g-phoo
往東往西
óng tang óng sai
免受人照顧
bián siū lâng tsiàu-kòo
也免管別人的風佮雨
iā bián kuán pa̍t-lâng ê hong kah hōo
一个人嘛袂寂寞
tsi̍t-ê-lang mā buē tsi̍k-bo̍k
每日攏有精彩節目
muí-ji̍t lóng ū tsing-tshái tsiat-bo̍k
袂遐無聊
buē hiah bô-liâu
佮人爭風食醋
kah lâng tsing-hong tsia̍h-tshòo
愛佮恨
ài kah hūn
對阮已經失去熱度
tuì gún í-king sit-khì jia̍t-tōo
