放粉鳥
《放粉鳥》Pàng-hún-tsiáu
向蕙玲Hiòng Huī-lîng
——————————————
紅豔的日頭燒熱
âng-iām ê ji̍t-thâu sio-jua̍h
高鐵車內
ko-thih tshia lāi
吹著冷氣
tshue tio̍h líng-khì
廣播聲
kóng-pòo siann
忽然來響起
hut-jiân lâi hiáng khí
來到臺北這个城市
lâi-kàu Tâi-pak tsit ê siânn-tshī
阮規身重汗
gún kui-sin tāng-kuānn
穿新衫
tshīng sin-sann
捾著行李
kuānn tio̍h hîng-lí
誰知阮到位
siáng tsai gún kàu-uī
煞揣無你
suah tshuē-bô lí
有人講
ū-lâng kóng
拄才看你行過去
tú-tsiah khuànn lí kiânn–kuè-khì
有人講
ū-lâng kóng
你生活天天醉
lí sing-ua̍h thian-thian tsuì
怹的話
in ê uē
予阮聽著
hōo gún thiann–tio̍h
心齊萎
sim tsiâu ui
毋知到底
m̄-tsai tàu-té
是留咧遮受氣
sī lâu teh tsia siūnn-khì
抑是殘殘來轉去
ia̍h-sī tshân-tshân lâi tńg–khì
一粒心
tsi̍t-lia̍p sim
親像栽落去的飛行機
tshin-tshiūnn tsai–lo̍h-khì ê hue-lîng-ki
黃昏的日頭
hông-hun ê ji̍t-thâu
紅記記
âng-kì-kì
高鐵車內
ko-thih tshia lāi
鬱卒稀微
ut-tsut hi-bî
經過了四站
king-kuè liáu sì-tsām
又轉來
iū tńg–lâi
轉來傷心阮的城市
tńg-lâi siong-sim gún ê siânn-tshī
阮孤人孤影
gún koo-lâng koo-iánn
穿新衫
tshīng sin-sann
捾著行李
kuānn tio̍h hîng-lí
歹聽話
pháinn-thiann uē
真想欲罵
tsin siūnn-beh mā
欲罵出喙
beh mā tshut-tshuì
