牽手過
《牽手過》Khan-tshiú Kuè
王瑞霞Ông Suī-hâ
——————————————
日子咧過
ji̍t-tsí teh kuè
就親像放風吹
tiō tshin-tshiūnn pàng hong tshue
一个遛手
tsi̍t-ê liù-tshiú
就飛過
tiō pue–kuè
看著咱的囝兒佮序細
khuànn-tio̍h lán ê kiánn-jî kah sī-sè
原來這
guân-lâi tse
就是咱的家
tiō-sī lán ê ke
阮的青春
gún ê tshing-tshun
就按呢綴你過
tiō án-ne tuè lí kuè
大風大湧吞忍過
tuā-hong tuā-íng thun-lún–kuè
這世人
tsit-sì-lâng
算我欠你太濟
sǹg guá khiàm lí thài tsuē
你只講
lí tsí kóng
牽的真歹勢
khan–ê tsin pháinn-sè
我無要求
guá bô iau-kiû
生活四序好過
sing-ua̍h sù-sī hó-kuè
只要你
tsí-iàu lí
佮阮牽手過
kah gún khan-tshiú kuè
這个家
tsit ê ke
無你是袂得過
bô lí sī buē-tit kuè
你毋通放我孤一个
lí m̄-thang pàng guá koo tsi̍t-ê
我無愛你
guá bô-ài lí
來佮我覕相揣
lâi kah guá bih-sio-tshuē
害我的目屎
hāi guá ê ba̍k-sái
滴落地
tih lo̍h-tē
若欲走
nā beh tsáu
你著小等一下
lí tio̍h sió tán–tsi̍t-ē
你著牽阮的手
lí tio̍h khan gún ê tshiú
行做伙
kiânn tsò-hué
