浪子的鄉愁
《浪子的鄉愁》Lōng-tsú ê Hiong-tshiû
七郎Tshit-lông
——————————————
聽見秋風一直咻
thiann-kìnn tshiu-hong it-ti̍t hiu
看見鳥隻欲歇岫
khuànn-kìnn tsiáu-tsiah bueh hioh-siū
阮踮佇他鄉
gún tiàm-tī thann-hiong
猶咧沐沐泅
iáu teh bo̍k-bo̍k-siû
到現在到現在
kàu hiān-tsāi kàu hiān-tsāi
到現在
kàu hiān-tsāi
一箍遛遛
tsi̍t-khoo liù-liù
無地跔
bô-tè ku
出外的人
tshut-guā ê lâng
有路無厝
ū-lōo bô-tshù
我已經一無所有
guá í-king it-bû sóo-iú
若想起
nā siūnn-khí
故鄉年老的爸母
kòo-hiong nî-lāu ê pē-bú
猶閣有曾經
iáu-koh ū tsan-king
牽過手的女朋友
khan kuè tshiú ê lú-pîng-iú
啊~這陣的恁
ah~ tsit-tsūn ê lín
敢咧等待我
kám teh tán-thāi guá
啊~不堪回首的中秋
ah~ put-kham-huê-siú ê tiong-tshiu
飛鳥渡秋水
pue-tsiáu tōo tshiu-suí
寒煙擾月暝
hân-ian jiáu gue̍h-mî
思鄉滿愁池
su-hiong muá tshiû-tî
浪塵何所期
lōng-tîn hô-sóo kî
