靠岸
《靠岸》Khò-huānn
鄔兆邦Oo Tiāu-pang(郭健一Kueh Kiàn-it)
——————————————
往事一幕一幕像電影
óng-sū tsi̍t-bōo-tsi̍t-bōo tshiūnn tiān-iánn
過程予人毋敢越頭看
kuè-tîng hōo-lâng m̄-kánn ua̍t-thâu khuànn
坎坷的路
khám-khia̍t ê lōo
有啥人陪阮行
ū siánn-lâng puê gún kiânn
佗位是阮的靠岸
tó-uī sī gún ê khò-huānn
是誰佇風中咧叫我
sī siáng tī hong-tiong teh kiò guá
遙遠的路途
iâu-uán ê lōo-tôo
啥人做伴
siánn-lâng tsuè-phuānn
啥人會當了解
siánn-lâng ē-tàng liáu-kái
阮的心情
gún ê sim-tsiânn
啥人會當體會
siánn-lâng ē-tàng thé-huē
阮的孤單
gún ê koo-tuann
徛佇冷冷的風中
khiā tī líng-líng ê hong-tiong
寂寞的形影
tsi̍k-bo̍k ê hîng-iánn
才知孤單
tsiah tsai koo-tuann
是阮最後的名
sī gún tsuè-āu ê miâ
