行家己的路
《行家己的路》Kiânn Ka-kī ê Lōo
黃文星 N̂g Bûn-sing
——————————————————-
我捾著一跤
guá kuānn-tio̍h tsi̍t kha
名叫做夢的行李
miâ kiò-tsuè bāng ê hîng-lí
迷失踮
bê-sit tiàm
有真濟青紅燈的城市
ū tsin tsē tshinn-âng-ting ê siânn-tshī
.
看袂清的未來
khuànn bē tshing ê bī-lâi
到何時
kàu hô-sî
流浪跤步才會停
liû-lōng kha-pōo tsiah-ē thîng
閣會記
koh ē-kì
對你講過
tuì lí kóng–kuè
春暖花開時
tshun-luán hue-khui sî
欲轉去
beh tńg-khì
.
雨一直落
hōo it-ti̍t lo̍h
加添創傷
ka-thiam tshong-siong
煞無法度
suah bô-huat-tōo
想著當初
siūnn-tio̍h tong-tshoo
將你予我的愛
tsiong lí hōo guá ê ài
答應你
tah-ìng lí
繼續保持自信驕傲
kè-sio̍k pó-tshî tsū-sìn kiau-ngōo
.
雨一直落
hōo it-ti̍t lo̍h
替阮洗淨滄桑苦楚
thè gún sé-tsīng tshong-song khóo-tshóo
無論如何
bô-lūn jû-hô
喔喔喔喔喔喔
ooh~ ooh~ ooh~ ooh~ ooh~ ooh~
我會行家己的路
guá ē kiânn ka-kī ê lōo
