鼓聲若響
《鼓聲若響》Kóo-siann nā Hiáng
陳昇Tân Sing
黃連煜N̂g Liân-io̍k
—————————
阿爸你敢猶有咧聽
a-pah lí kám iáu-ū teh thiann
聽著阮用心唱的歌聲
thiann-tio̍h gún iōng-sim tshiùnn ê kua-siann
毋管落雨天 抑是風颱天
m̄-kuán lo̍h-hōo-thinn, ia̍h-sī hong-thai-thinn
阮是走江湖的藝人
gún sī tsáu-kang-ôo ê gē-lâng
阿娘你敢猶會知影
a-niâ lí kám iáu-ē tsai-iánn
阮佇咧外口真正拍拚
gún tī-leh guā-kháu tsin-tsiànn phah-piànn
毋敢來耽誤 當時的咒詛
m̄-kánn lâi tam-gōo, tong-sî ê tsiù-tsuā
袂予你親情頭前厭氣
bē hōo-lí tshin-tsiânn thâu-tsîng iàn-khì
若聽著鼓聲
nā thiann-tio̍h kóo-siann
阮的心情較快活
gún ê sim-tsîng khah khuìnn-ua̍h
盤過了一山又一嶺
puânn kuè-liáu tsi̍t suann iū tsi̍t niá
演唱阮甜蜜的歌聲
ián-tshiùnn gún tinn-bi̍t ê kua-siann
若聽著鼓聲
nā thiann-tio̍h kóo-siann
阮的心情會快活
gún ê sim-tsîng ē khuìnn-ua̍h
無疑誤環境的拖磨
bô gî-gōo khuân-kíng ê thua-buâ
唱出阮悲情的歌聲
tshiùnn tshut gún pi-tsîng ê kua-siann
心愛的 你敢猶會諒解
sim-ài–ê, lí kám iáu-ē liōng-kái
阮會來離開是不得已
gún ē lâi lī-khui sī put-tik-í
三頓著愛食 毋通來畏寒
sann tǹg tio̍h-ài tsia̍h, m̄-thang lâi uì-kuânn
想著你毋敢來哭出聲
siūnn-tio̍h lí m̄-kánn lâi khàu tshut-siann
若聽著鼓聲
nā thiann-tio̍h kóo-siann
阮的心情會快活
gún ê sim-tsîng ē khuìnn-ua̍h
盤過了一山又一嶺
puânn kuè-liáu tsi̍t suann iū tsi̍t niá
演唱阮甜蜜的歌聲
ián-tshiùnn gún tinn-bi̍t ê kua-siann
若有聽著鼓聲
nā ū thiann-tio̍h kóo-siann
阮的心情會沉重
gún ê sim-tsîng ē tîm-tāng
搖動不情願的尻川䫌
iô-tāng put-tsîng-guān ê kha-tshng-phué
全為你風流的人客兄
tsuân uī lí hong-liû ê lâng-kheh-hiann
若聽著鼓聲
nā thiann-tio̍h kóo-siann
阮的心情就快活
gún ê sim-tsîng tiō khuìnn-ua̍h
提出阮扭掠的本領
the̍h-tshut gún liú-lia̍h ê pún-niá
演唱阮哀怨的歌聲
ián-tshiùnn gún ai-uàn ê kua-siann
若有聽著鼓聲
nā ū thiann-tio̍h kóo-siann
阮的心情就快活
gún ê sim-tsîng tiō khuìnn-ua̍h
毋通當做阮放蕩輕浮
m̄-thang tòng-tsuè gún hòng-tōng khin-phû
全望你熱情的人客兄
tsuân bāng lí jia̍t-tsîng ê lâng-kheh-hiann
歌聲誠迷人
kua-siann tsiânn bê-lâng
阮的心情是暗淡
gún ê sim-tsîng sī àm-tām
日日夜夜咧做夢
ji̍t-ji̍t-iā-iā leh tsuè-bāng
轉來去我 我溫暖的故鄉
tńg lâi-khì guá, guá un-luán ê kòo-hiong
