出外的人
《出外的人》Tshuat-guā ê Lâng
徐嘉良Tshî Ka-liông
——————————————
有啥人知影
ū siánn-lâng tsai-iánn
出外人伊的心情
tshut-guā-lâng i ê sim-tsiânn
只有在深夜
tsí-ū tsāi tshim-iā
才通講予家己聽
tsiah thang kóng hōo ka-kī thiann
若是想起故鄉啊
nā-sī siūnn-khí kòo-hiong–ah
爸母恁的形影
pē-bú lín ê hîng-iánn
心就陣陣抽陣陣疼
sim tiō tsūn-tsūn thiu tsūn-tsūn thiànn
離鄉的人啊
lî hiong ê lâng–ah
毋知到底為按怎
m̄-tsai tàu-té uī án-tsuánn
時常來想起
sî-siông lâi siūnn-khí
想起故鄉的心情
siūnn-khí kòo-hiong ê sim-tsiânn
阮有滿腹的心聲
gún ū muá-pak ê sim-siann
心酸是無地看
sim-sng sī bô-tè khuànn
風是恬恬吹恬恬寒
hong sī tiām-tiām tshue tiām-tiām kuânn
思念故鄉的情歌
su-liām kòo-hiong ê tsîng-kua
出外的人無心情
tshut-guā ê lâng bô-sim-tsiânn
只有寂寞
tsí-ū tsi̍k-bo̍k
又陪阮過一夜
iū puê gún kuè tsi̍t-iā
出外來拍拚
tshut-guā lâi phah-piànn
為著創造好名聲
uī-tio̍h tshòng-tsō hó-miâ-siann
辛苦就吞忍無算啥
sin-khóo tiō thun-lún bô sǹg siánn
