黃昏嶺
《黃昏嶺》Hông-hun-niá
紀露霞Kí Lōo-hâ
———————————
阮是十八薄命農村女
gún sī tsa̍p-pueh po̍k-bīng lông-tshuan-lí
離開家鄉出外來求利
lī-khui ka-hiong tshut-guā lâi kiû-lī
想著歹命有時目屎滴
siūnn tio̍h pháinn-miā ū-sî ba̍k-sái tih
也是不得已
iā-sī put-tik-í
離開阿母的身邊
lī-khui a-bú ê sin-pinn
阿母啊
a-bú–ah
你現時像阮心內悲
lí hiān-sî tshiūnn gún sim-lāi pi
西爿日頭照著黃昏嶺
se-pîng ji̍t-thâu tsiò tio̍h hông-hun-niá
有時聽著可愛的鳥聲
ū-sî thiann tio̍h khó-ài ê tsiáu-siann
自恨自己生成歹命囝
tsū hūn tsū-kí sing sîng pháinn-miā-kiánn
艱苦過日子
kan-khóo kè ji̍t-tsí
阿母你也毋知影
a-bú lí iā m̄ tsai-iánn
阿母啊
a-bú–ah
這也是母囝的運命
tse iā-sī bú-kiánn ê ūn-miā
黃昏太陽將近欲落山
hông-hun thài-iông tsiong-kūn beh lo̍h-suann
秋風吹來猶是也會寒
tshiu-hong tshue lâi iáu-sī iā ē kuânn
目睭向著家鄉彼爿看
ba̍k-tsiu hiòng tio̍h ka-hiong hit-pîng khuànn
坐在榕樹跤
tsē tsāi tsîng-tshiū-kha
感覺稀微又無伴
kám-kak hi-bî iū bô-phuānn
阿母啊
a-bú–ah
你毋通為囝慒心肝
lí m̄-thang uī kiánn tso sim-kuann
