恩情

《恩情》Un-tsîng

林柔均Lîm Jiû-kun(紫君Tsí-kun)

——————————————

黃昏日頭

hông-hun ji̍t-thâu

落山後

lo̍h-suann āu

想著故鄉爸母老

siūnn-tio̍h kòo-hiong pē-bú lāu

他鄉路

thann-hiong lōo

走袂透

tsáu buē-thàu

遊子暝來吼

iû-tsú mî lâi háu

日來晟阮暝來惜

ji̍t lâi tshiânn gún mî lâi sioh

予阮飽頓予阮燒

hōo gún pá-tǹg hōo gún sio

抱在懷中輕輕叫

phō tsāi huâi-tiong khin-khin kiò

當做寶貝直直搖

tòng-tsuè pó-puè ti̍t-ti̍t iô

希望成功倒轉去

hi-bāng sîng-kong tò-tńg–khì

永遠踮在恁身邊

íng-uán tiàm-tsāi lín sin-pinn

予我會當有孝恁

hōo guá ē-tàng iú-hàu lín

感謝養育的恩情

kám-siā ióng-io̍k ê un-tsîng

啊~情似海恩像山

ah~ tsîng sū hái un tshiūnn suann

請恁著愛保重

tshiánn lín tio̍h-ài pó-tiōng

等我

tán guá