無聲的反背
《無聲的反背》Bô-siann ê Huán-puē
秀蘭瑪雅 SHOWLEN MAYA
幸福的畫面
hīng-hok ê uē-bīn
hīng-hok ê uē-bīn
愛過的風景
ài–kuè ê hong-kíng
ài–kuè ê hong-kíng
漸漸變成烏白的冬天
tsiām-tsiām piàn-sîng oo-pe̍h ê tang-thinn
tsiām-tsiām piàn-sîng oo-pe̍h ê tang-thinn
空虛的暗暝
khang-hi ê àm-mî
khang-hi ê àm-mî
誰留阮佇遮傷心
siáng lâu gún tī tsia siong-sim
siáng lâu gún tī tsia siong-sim
是你 是你
sī lí, sī lí
sī lí, sī lí
感情像風颱亂吹
kám-tsîng tshiūnn hong-thai luān tshue
kám-tsîng tshiūnn hong-thai luān tshue
攏無留餘地
lóng bô lâu î-tē
lóng bô lâu î-tē
等風平浪靜
tán hong-pîng-lōng-tsīng
tán hong-pîng-lōng-tsīng
你已經是斷線的風吹
lí í-king sī tn̄g suànn ê hong-tshue
lí í-king sī tn̄g suànn ê hong-tshue
愛落地
ài lo̍h-tē
ài lo̍h-tē
思念飛
su-liām pue
su-liām pue
無聲的反背
bô-siann ê huán-puē
bô-siann ê huán-puē
情破碎
tsîng phò-tshuì
tsîng phò-tshuì
怎挽回
tsuánn bán-huê
tsuánn bán-huê
愛甲太澈底
ài kah thài thiat-té
ài kah thài thiat-té
滿身狼狽
muá-sin liông-puē
muá-sin liông-puē
咱愛過的天地
lán ài–kuè ê thinn-tē
lán ài–kuè ê thinn-tē
賰家己戇戇咧踅
tshun ka-kī gōng-gōng teh se̍h
tshun ka-kī gōng-gōng teh se̍h
是你 是你
感情像風颱亂吹
攏無留餘地
等風平浪靜
你已經是斷線的風吹
愛落地
思念飛
無聲的反背
情破碎
怎挽回
愛甲太澈底
滿身狼狽
咱愛過的天地
lán ài–kuè ê thinn-tē
lán ài–kuè ê thinn-tē
賰啥物戇戇咧踅
tshun siánn-mih gōng-gōng teh se̍h
tshun siánn-mih gōng-gōng teh se̍h
愛落地
ài lo̍h-tē
ài lo̍h-tē
思念飛
su-liām pue
su-liām pue
無聲的反背
bô-siann ê huán-puē
bô-siann ê huán-puē
情破碎
tsîng phò-tshuì
tsîng phò-tshuì
怎挽回
tsuánn bán-huê
tsuánn bán-huê
愛甲太澈底
ài kah thài thiat-té
ài kah thài thiat-té
滿身狼狽
muá-sin liông-puē
muá-sin liông-puē
才清醒
tsiah tshing-tshénn
tsiah tshing-tshénn
幸福的畫面
hīng-hok ê uē-bīn
hīng-hok ê uē-bīn
愛過的風景
ài–kuè ê hong-kíng
ài–kuè ê hong-kíng
漸漸變成烏白的冬天
tsiām-tsiām piàn-sîng oo-pe̍h ê tang-thinn
tsiām-tsiām piàn-sîng oo-pe̍h ê tang-thinn
