花

《花》Hue
沈文程 Sím Bûn-tîng
——————————————
我紮著一束花
guá tsah tio̍h tsi̍t-sok hue
來看你
lâi khuànn lí
揤幾个門鈴聲
tshi̍h kuí ê mn̂g-lîng siann
無人來應
bô-lâng lâi ìn
只賰我的心情
tsí tshun guá ê sim-tsîng
親像烏雲滿天
tshin-tshiūnn oo-hûn muá-thinn
講好的代誌
kóng-hó ê tāi-tsì
哪會袂記
ná ē buē-kì

後來我自己開門
āu–lâi guá tsū-kí khui-mn̂g
行入去
kiânn ji̍p-khì
才看著你一人
tsiah khuànn-tio̍h lí tsi̍t-lâng
覆在窗邊
phak tsāi thang-pinn
早春的日頭
tsá-tshun ê ji̍t-thâu
照在你的面上
tsiò tsāi lí ê bīn siōng
等我的你
tán guá ê lí
睏甲遮爾安祥
khùn kah tsiah-nī an-siông

遮爾希望
tsiah-nī hi-bāng
在這剎那間
tsāi tse tshat-ná-kan
時間會當來停止
sî-kan ē-tàng lâi thîng-tsí
看你的面容
khuànn lí ê bīn-iông
散發著芬芳
sàn-huat tio̍h hun-hong
可比雺霧中的花蕊
khó-pí bông-bū tiong ê hue-luí

所以我
sóo-í guá
才會毋甘你
tsiah-ē m̄-kam lí
夢中來被拍醒
bāng-tiong lâi pī phah-tshínn
這陣的心內
tsit-tsūn ê sim-lāi
矛盾又無奈
mâu-tún iū bô-nāi
夢中的人
bāng-tiong ê lâng
你敢會知
lí kám ē tsai