苦心

《苦心》Khóo-sim

王中平Ông Tiong-pîng

——————————————

秋天的海岸

tshiu-thinn ê hái-huānn

黃葉落港邊

n̂g-hio̍h lo̍h káng-pinn

心酸的往事

sim-sng ê óng-sū

漸漸起

tsiām-tsiām khí

霜冷的海風

sng-líng ê hái-hong

吹來是寂寞的滋味

tshue–lâi sī tsi̍k-bo̍k ê tsu-bī

一个人心內話

tsi̍t-ê-lâng sim-lāi-uē

對誰講起

tuì siáng kóng-khí

我是漂泊海上的男兒

guá sī phiau-po̍k hái-siōng ê lâm-jî

敢講註定為愛

kám-kóng tsù-tiānn uī ài

浮沉踮無人的海面

phû-tîm tiàm bô-lâng ê hái-bīn

船隻若起行

tsûn-tsiah nā khí-kiânn

想你心痛疼

siūnn lí sim thàng-thiànn

毋甘的心肝

m̄-kam ê sim-kuann

留著你的名

lâu tio̍h lí ê miâ

一往情深無變卦

it-óng tsîng-tshim bô piàn-kuà

親像海水攏袂焦

tshin-tshiūnn hái-tsuí lóng buē ta

陣陣海湧聲

tsūn-tsūn hái-íng siann

催阮趕緊行

tshui gún kuánn-kín kiânn

無你的心情

bô lí ê sim-tsiânn

攏是你形影

lóng-sī lí hîng-iánn

阮愛你的苦心

gún ài lí ê khóo-sim

你敢會知影

lí kám ē tsai-iánn