江湖賣唱生
《江湖賣唱生》Kang-ôo Mài-tshiàng-sing
方瑞娥Png Suī-ngôo
——————————————
自細漢流浪江湖
tsū sè-hàn liû-lōng kang-ôo
拄著歹環境
tú-tio̍h pháinn khuân-kíng
逼阮離開家庭
pik gún lī-khui ka-tîng
受盡了酷刑
siū-tsīn liáu khok-hîng
沿路歷盡滄桑
iân-lōo li̍k-tsīn tshong-song
今生何去何從
kim-sing hô-khì hô-tsiông
情路上
tsîng-lōo siōng
只賰兩字悲傷
tsí tshun nn̄g-jī pi-siong
無奈的
bô-nāi ê
無奈的
bô-nāi ê
無奈的神祕女郎
bô-nāi ê sîn-pì lú-lông
自出道流浪江湖
tsū tshut-tō liû-lōng kang-ôo
奔波在歌壇
phun-pho tsāi kua-tuânn
無論透風沃雨
bô-lūn thàu-hong ak-hōo
艱苦也著行
kan-khóo iā tio̍h kiânn
千山萬里
tshian-san bān-lí
盤山又過嶺
puânn-suann iū kuè-niá
百般的心酸
pah-puann ê sim-sng
啥人知影
siánn-lâng tsai-iánn
哀怨的
ai-uàn ê
哀怨的
ai-uàn ê
哀怨的歌聲鑽心肝
ai-uàn ê kua-siann tsǹg sim-kuann
—
↓↓—(口白)—↓↓
板仔一聲
pán-á tsi̍t-siann
鑼一聲
lô tsi̍t-siann
一夢初過
it-bāng tshoo kuè
心稀微
sim hi-bî
人生百年有幾
jîn-sing pah-nî iú-kí
花到三春顏色消
hua tò sam-tshun gân-sik siau
多情啊多情啊
to-tsîng–ah to-tsîng–ah
傷心伴人照孤影
siong-sim phuānn jîn tsiò koo-iánn
↑↑—(口白)—↑↑
孤單單流浪江湖
koo-tuann-tuann liû-lōng kang-ôo
全然無背景
tsuân-jiân bô puē-kíng
只有靠著歌藝
tsí-ū khò-tio̍h kua-gē
走唱西門町
tsáu-tshiùnn Se-mn̂g-ting
舞臺上
bú-tâi siōng
唱出人生冷暖的世情
tshiùnn-tshut jîn-sing líng-luán ê sè-tsîng
舞臺後
bú-tâi āu
阮是寂寞的心情
gún sī tsi̍k-bo̍k ê sim-tsîng
多情的
to-tsîng ê
多情的
to-tsîng ê
多情的賣唱生
to-tsîng ê māi-tshiòng-sing
