愛到無命毋知驚

《愛到無命毋知驚》Ài Káu Bô-miā M̄-tsai kiann
王識賢 Ông Sik-hiân
——————————————
消失的熱情
siau-sit ê jia̍t-tsîng
冷淡的溫存
líng-tām ê un-tsûn
我踮烏暗的空氣中
guá tiàm oo-àm ê khong-khì tiong
走揣最後的可能
tsáu-tshuē tsuè-āu ê khó-lîng
吵鬧的聲音
tshá-nāu ê siann-im
無聊的劇情
bô-liâu ê kio̍k-tsîng
一段感情漸漸變化
tsi̍t-tuānn kám-tsîng tsiām-tsiām piàn-huà
事到如今我才知影
sū–kàu jû-kim guá tsiah tsai-iánn

是毋是
sī-m̄-sī
愛到無命毋知驚
ài kah bô-miā m̄-tsai kiann
拆開傷痕才知疼
thiah-khui siong-hûn tsiah tsai thiànn
寫滿溫柔的笑容
siá buán un-jiû ê tshiò-iông
是美麗的背叛
sī bí-lē ê puē-puān

是毋是
sī-m̄-sī
凍過霜雪毋知寒
tàng kuè sng-seh m̄-tsai kuânn
失去了後才知輸贏
sit-khì liáu-āu tsiah tsai su-iânn
原來今生的孤單
guân-lâi kim-sing ê koo-tuann
佇咱初見面的時
tī lán tshoo-kìnn-bīn ê sî
就已經註定
tō í-king tsù-tiānn