幸福佇佗揣

《幸福佇佗揣》Hīng-hok Tī Toh Tshuē

王俊傑Ông Tsùn-kia̍t

——————————————

有偌久毋捌為生活

ū guā kú m̄-bat uī sing-ua̍h

寫一首詩

siá tsi̍t-siú si

有偌久毋捌為日子

ū guā kú m̄-bat uī ji̍t-tsí

摻一寡的滋味

tsham tsi̍t-kuá ê tsu-bī

佇當時就開始

tī tang-sî tiō khai-sí

就漸漸迷惑天真的記持

tiō tsiām-tsiām bê-hi̍k thian-tsin ê kì-tî

青春啊

tshing-tshun–ah

淡薄仔任性

tām-po̍h-á jīm-sìng

時間啊

sî-kan–ah

遐爾仔殘忍

hiah-nī-á tsân-jím

曾經嘛想過

tsân-king mā siūnn-kuè

真濟百丈雄心壯志

tsin tsuē pah-tn̄g hiông-sim tsòng-tsì

如今只是看著世態炎冷

jû-kim tsí-sī khuànn-tio̍h sè-thài iām-líng

少年啊

siàu-liân–ah

遮爾仔方剛血性

tsiah-nī-á hong-kong hiat-sìng

歲月啊

suè-gua̍t–ah

總是遐爾仔公平

tsóng–sī hiah-nī-á kong-pîng

曾經嘛相信

tsân-king mā siong-sìn

只要堅持就會出頭天

tsí-iàu kian-tshî tiō ē tshut-thâu-thinn

如今只是笑看海海人生

jû-kim tsí-sī tshiò khuànn hái-hái jîn-sing

若問起快樂是啥物

nā mn̄g khí khuài-lo̍k sī siánn-mih

我講喜怒哀樂

guá kóng hí-nōo ai-lo̍k

攏著放伊自由去

lóng tio̍h pàng i tsū-iû–khì

跤踏實地

kha ta̍h si̍t-tē

輕鬆進退

khin-sang tsìn-thè

提起放下

the̍h-khí hòng-hā

無煩無惱

bô-huân bô-ló

免驚人掰會

bián kiann lâng pué-huē

若問起幸福佇佗揣

nā mn̄g khí hīng-hok tī toh tshuē

我講富貴散赤

guá kóng hù-kuì sàn-tshiah

攏莫囥佇心內底

lóng mài khǹg tī sim lāi-té

你看遐闊的天

lí khuànn hiah khuah ê thinn

咱是才有偌濟

lán sī tsiah ū guā-tsuē

人生的幸福快樂

jîn-sing ê hīng-hok khuài-lo̍k

沓沓仔體會

ta̍uh-ta̍uh-á thé-huē